در مرداد ماه سال 1354 به استخدام شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران درآمدم.
طرح‌هایی که این جانب درگیر آن بودم و مستقیماً دخالت داشتم به ترتیب اولویت بدین شرح است:
الف) واحد آمونیاک طرح گسترش شیراز با ظرفیت 1200 تن در روز و با لیسانس CI انگلستان بود. پروژه در زمان انقلاب با پیشرفت حدود 50درصد نصب شده بود. یک سال پس از راه‌اندازی واحد تولید آمونیاک در تابستان سال 65 و بعد از 11 سال کارکرد در پتروشیمی شیراز به پروژه آروماتیک اصفهان منتقل شدم.
ب) در پروژه آروماتیک اصفهان که قرارداد، مهندسی پایه و لیسانس با شرکت UOP از کشور انگلستان منعقد شده بود به عنوان مهندس ارشد فرآیند فعالیت مستقیم داشتم و سپس به پروژه الفین تبریز منتقل شدم.
ج) در پروژه الفین تبریز به عنوان رئیس پروژه مسئولیت داشتم و چون قرارداد با شرکت TPL ایتالیا بود، با گروهی از مهندسان عازم این کشور شدم و بخش انجام مهندسی و خرید تجهیزات را به پایان رساندم سپس برای نصب تجهیزات که با شرکت کره جنوبی قرارداد داشتیم، مسئولیت نصب را در تبریز عهده‌دار شدم. پس از پایان کار نصب در پتروشیمی تبریز به ارومیه رفتم.
د) پروژه ملامین ارومیه برای اولین بار در کشور انجام می‌شد که به کمک کشور چین این کار انجام شد و من در نصب و راه‌اندازی آن مشارکت داشتم و به عنوان رئیس مجتمع بودم.
ه) پس از ارومیه به مدت دو سال مشاور مدیر عامل رامپکو بودم که یک شرکت تعمیراتی مجتمع‌های پتروشیمی بود و از نیروهای پتروشیمی تشکیل شده بود .در این مدت در یک مناقصه خارجی از کشورهای عربی کویت شرکت کردیم.
و) پس از رامپکو در شرکت پتروشیمی خوزستان که در زمینه‌های پلیمرهای مهندسی واپوکسی رزین‌ها فعالیت داشت، به عنوان مدیر پروژه و عضو هیئت مدیره بودم.
ز) طی حکمی از طرف مهندس نعمت‌زاده مدیر عامل پروژه اوره و آمونیاک کرمانشاه شدم اما این پروژه را پس از دو سال ترک کردم.
ح) طی حکمی از طرف آقای نجابت مدیرعامل مدیریت توسعه صنایع پتروشیمی مدیر اجرائی پروژه آمونیاک سوم رازی شدم و این قراداد که با یک پیمانکار ایرانی به نام پیدک به خوبی و با همکاری بسیار خوب به پایان رسید و کلیه فعالیت‌های مهندسی و خرید و نصب توسط شرکت ایرانی دیگری به نام شرکت برزین با موفقیت به پایان رسید.
این پروژه را پس از نصب و راه‌اندازی و تولید به پتروشیمی رازی تحویل دادیم و همزمان در سال 1387 به افتخار بازنشستگی نائل آمدم.