این بازنشسته پتروشیمی معتقد است نام رهگذر و نعمت زاده در پتروشیمی ماندگار است و دوران فعالیت محمد رضا نعمت زاده را دوران طلایی صنعت پتروشیمی می داند چرا که در جریان آن جهش بزرگی در این صنعت رخ داده است.
وی می گوید که در سال 1345 ، یعنی 48 سال قبل به استخدام شرکت ملی صنایع پتروشیمی درآمدم ابتدا دو سالی کارآموزی در شیراز و آبادان داشتیم و از سال 1347 به پتروشیمی رازی منتقل شدم و از آنجا حدود یکسال به امریکا برای کارآموزی رفتم و پس از آن به ماهشهر و پتروشیمی رازی فعلی برگشتم.
وی که عمده دوران خدمت خود را در بخش تولید و راه اندازی بوده است، می گوید: تا سال 1356 در مراحل مختلف راه اندازی واحدهای تولیدی بودم و تا آخرین روزهای کاری هم مسئول راه اندازی واحدهای توسعه ای پتروشیمی رازی بودم. از سال 1358 تا 1375 که بازنشسته شدم در بخش هماهنگی تولید بودم و در زمان بازنشستگی به عنوان سرپرست مدیریت کنترل تولید در پتروشیمی بودم و پس از آن هم به عنوان مشاور مدیرعامل پتروشیمی حضور دارم.
زرگر خود را جزو قدیمی ترین های پتروشیمی می داند که بیشتر در بخش تولید و راه اندازی مجتمع ها حضور داشته و مشکل بیشتر واحدهایی که مشکلات عمده در راه اندازی داشتند را برطرف کرده است و می گوید: به خصوص بعد از جنگ مسئولیت راه اندازی پتروشیمی های تخریب شده را بر عهده داشتم و در این سالها رئیس هیئت مدیره برخی از شرکتها مثل رازی ، اراک ، بندر امام و ... بوده ام.
وی با اشاره به دوره های آموزشی خارج از کشوری که در گذشته برای آموزش نیروها در نظر می گرفتند، گفت: حدود دو سال کارآموزی کردم و برای اولین بار به همراه 50 نفر دیگر همراه بودیم و تا دوره کارآموزی را واقعا قبول نمی شدیم، ما را قبول نمی کردند. برای اینکه تجربه بیشتری داشته باشیم و اشتباه کمتری داشته باشیم ما را یکسال به پتروشیمی که درست شبیه پتروشیمی رازی بود بردند و با تمام امکانات به ما آموزش دادند و بعدما به همراه خود آن افراد و تحت نظر آنها کار می کردیم و به تبع کسانی که از این دوره ها بیرون آمدند افرادی با تجربه بودند. درادامه هم ما به دیگران و بعدیها آموزش می دادیم و آنها برای 10 سال آینده ما برنامه داشتند و هیچ متخصصی متوقف نمی شد. این همان چیزی است که الان وجود ندارد و همین حالا هم تمام نگرانی من انتقال این تجربیات است تا سهم خودم را ادا کنم.
وی در ارزیابی از گذشته پتروشیمی گفت: دوران آقای رهگذرشروع کار بود و هسته توسعه وجود داشت اما به مسائل جنگ برخورد. در ادامه روند بازسازی را داشتیم و در دوران آقای نعمت زاده با شدت و گستردگی پتروشیمی رشد کرد و پس از وی در این سالها توسعه متوقف شده است و حالا باید سعی کنیم توسعه را دوباره شروع کنیم .
باید سعی بر این باشد که حاکمیتی بودن پتروشیمی را درست کنیم، چرا که اگر این حاکمیت درست بود وضعیت اینطور نمی شد. باید سعی شود که تعامل پتروشیمی ها را با هم بیشتر کنیم چرا که در حال حاضر هر پتروشیمی منافع و دو ماه آینده خودش را می بیند و اینکه چطور پول بیشتری را جمع کند، در حالی که راه توسعه کشور این است که بخشی از سود را برای توسعه بیشتر ، اشتغالزایی ، ارزش افزود و رقابت و ... صرف شود.
وی معتقد است که در این سالها صنعت پتروشیمی افت زیادی در رقابت با کشورهای دیگر داشته و در ادامه می گوید: این مسئله من را بسیار آزار می دهد، وقتی می بینم ضریب هوشی نیروهای ما بسیار بالا و افراد خلاق زیادی داریم، اما امکانات برای به کارگیری آنها نداریم. هنوز هم می شود و هنوز دیر نیست و دولت باید کمک بیشتری کند و بخش خصوصی هم دیدگاهش را به سمت توسعه تغییر دهد.