تولید جهانی محصولات شیمیایی در سال 1930 در حدود 1 میلیون تن بود؛ اما امروز تقریبا نزدیک به 400 میلیون تن است. ارزش دلاری محصولات شیمیایی تولید شده در جهان در سال 2003 نزدیک به 2000 میلیارد دلار بوده است.
از اولین روز زمین در تاریخ 20 آوریل سال 1970، پیشرفت های قابل توجهی از نظر اصول حفاظت از محیط زیست صورت گرفته است، ضمن اینکه در زمینه بهداشت و ایمنی نیروی کار و جامعه نیز پیشرفت های قابل توجهی وجود داشته است. آلودگی در حال کاهش بوده است، در حالی که میزان تولید محصولات پتروشیمی دائما در حال افزایش بوده است. بخشی از پیشرفت هایی که صورت گرفته است نتیجه توسعه فناوری های جدید و تداوم سرمایه گذاری در تجهیزات جدید، فرآیندها و رویه ها بوده است.
بسیاری از محصولات شیمیایی مستقیما برای پاک سازی و حفاظت از محیط زیست، بهبود بهداشت و تامین ایمنی مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، کربن فعال شده به منظور تسویه کردن آب و پاک سازی هوا مورد استفاده قرار می گیرد؛ محصولات داروئی که از مواد شیمیایی به دست می آیند بیماری ها را درمان می کنند؛ و رزین های پلی کربنات در تولید کلاه های ایمنی کارگران و کلاه ایمنی دوچرخه سواری کودکان کاربرد دارند.
بسیاری دیگر از محصولات شیمیایی نیز به طور غیر مستقیم در حفاظت از محیط زیست مورد استفاده قرار می گیرند: به عنوان مثال، پلاستیک های مورد استفاده در تولید اتومبیل نه تنها باعث ارائه راه حل های کم هزینه و مدرن در طراحی اتومبیل می شوند، بلکه وزن اتومبیل را کاهش داده و میزان کارائی انرژی را افزایش می دهند، بنابراین باعث کاهش مصرف سوخت و کاهش آلودگی محیط زیست می شوند.
محصولات شیمیایی همچنین کیفیت زندگی را برای یک جهان در حال افزایش جمعیت بهبود می بخشند، و این کار را از طریق بهبود بهداشت و مواد غذایی انجام می دهند، و نیز با به کارگیری مواد ساختمانی با کیفیت، مواد مصرفی بهتر و کاربردهای صنعتی باعث بهبود کارایی سیستم های مختلف می شوند.
اقدامات داوطلبانه مربوط به بهبود بهداشت، ایمنی و حفاظت از محیط زیست معمولا خیلی فراتر از استانداردهای حداقلی تعیین شده توسط دولت هستند. برای مثال، نوآوری ACC در مراقبت مسوولانه به اعضای خود اطمینان می دهد که به طور مداوم بهداشت، ایمنی، امنیت و عملکرد محیط زیست را بهبود بخشد. این تعهد از طریق مشارکت قابل توجه دانشمندان و مهندسان در توسعه محصولات و فناوری هایی صورت می گیرد که بهداشت، ایمنی و محیط زیست را بهبود می بخشند، ضمن اینکه به صنعت پتروشیمی نیز این تعهد را می دهد که به طور مداوم تحقیق و توسعه را در زمینه بهبود این متغیرها انجام دهد.
صنعت پتروشیمی همچنین موتور نوآوری در صنعت پتروشیمی پایدار بوده است. پتروشیمی پایدار با رویکردهای قبلی در زمینه موارد مربوط به حفاظت از محیط زیست متفاوت است، از این نظر که تمرکز طراحی فرآیندهای پتروشیمی (و محصولات) این است که کاربرد و تولید مواد خطرناک را کاهش دهد. به جای استفاده از رویکردهای مقرراتی، خلاقیت و نوآوری دانشمندان و مهندسان تحقیق و توسعه در این صنعت را تقویت می کند تا نسل بعدی محصولات شیمیایی را کشف کنند. بنابراین، حفاظت از محیط زیست یک کسب و کار مفید است و به نفع صنعت پتروشیمی نیز هست. شیمی داشتن یک کسب و کار خوب را ممکن کرده است.
مخارج مربوط به محیط زیست، بهداشت و ایمنی
در سال های اخیر، مخارج محیط زیست، بهداشت و ایمنی (EH&S) به عنوان درصدی از کل مخارج محموله کاهش یافته است، و این امر عمدتا به دلیل افزایش سرعت تولید درآمد بوده است. علاوه بر این، آموزش پیچیدگی ها تاثیر بسزایی در این امر داشته است. دوره جاری از زمان اوایل دهه 1970 شاهد افزایش هزینه های ناخالص عملیاتی (یعنی استهلاک، نیروی کار، مواد اولیه و انرژی، خدمات و غیره) بوده است تا آلودگی کاهش یابد و در سطح کارخانه های تولید مواد شیمیایی کنترل شود. علاوه بر کاهش فعالیت های تولیدی آلاینده، شرکت های پتروشیمی هزینه های بسیاری برای کنترل انتشار مواد سمی و خطرناک کرده اند.
در طول دهه های اخیر، این صنعت یک برنامه توسعه همه جانبه را برای کاهش آلودگی بسیاری از مواد طراحی کرده است که در آلایندگی هوا، آب و زمین موثر هستند. اقدامات محیط زیستی صنعت، مخارج سرمایه ای ضروری را برای کاهش آلودگی و کنترل آن صرف کرده اند که در مجموع بالغ بر بیش از ده ها میلیارد دلار از سال 1970 تاکنون شده است. جدول 1 میزان مخارج محیط زیست، ایمنی و بهداشت توسط تولیدکنندگان مواد شیمیایی تخصصی را و پایه را برای سال های 2012 تا 2016 نشان می دهد. نمودار 1 نیز سهم هر یک از انواع مخارج را از کل مخارج نشان می دهد.
عملکرد محیط زیستی
حفاظت از محیط زیست دهه ها است که یکی از اولویت های ملی است. از زمانی که آژانس حمایت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا (EPA) فهرست انتشار مواد سمی (TRI) را از سال 1988 منتشر کرد، کل انتشار مواد سمی و آلاینده های هوا که در این فهرست آمده بودند به شدت کاهش یافت. در همان زمان جمعیت و تولید ناخالص داخلی واقعی (که برای تورم تعدیل شده است) رشد کرده است.
عملکرد محیط زیستی صنعت پتروشیمی در هیچ جایی به اندازه کاهش انتشار آلاینده ها و مواد سمی موفق نبوده است. اگرچه فهرست مواد شیمیایی مندرج در TRI در طول دهه گذشته تغییرات بسیار زیادی داشته است، روند نزولی انتشار مواد شیمیایی اصلی شاهد بهبود چشمگیر صنعت در عملکرد محیط زیستی بوده است: از زمان جمع آوری داده های TRI تاکنون، انتشار مواد سمی و آلاینده های اصلی به شدت کاهش یافته است، و این در حالی است که تولید مواد شیمیایی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
از آنجایی که تبدیل مواد خام به محصولاتی که قابل استفاده در سایر صنایع باشند –وظیفه صنایع «پایه» یا صنایع «ابتدایی»- می تواند باعث تولید آلودگی شود، صنایع پایه مانند مواد شیمیایی در میان صنایعی هستند تولید آنها به شدت مقرراتی شده است، مخصوصا در جاهایی که مربوط به محیط زیست می شود. اگرچه صنعت پتروشیمی، معمولا بزرگترین تولیدکننده آلودگی در ایالات متحده آمریکا نیست؛ در سال 2013 صنایع معدنی فلزی مسوول انتشار نیمی از مواد سمی در فهرست TRI بود. نمودار 2 پیشرفت صنعت پتروشیمی در تولید و حفاظت از محیط زیست را نشان می دهد و نمودار 3 نیز پیشرفت این صنعت در زمینه حفاظت از محیط زیست و رشد اقتصادی و جمعیت در آمریکا را به تصویر می کشد.
