اکثر قریب به اتفاق گرسنگان جهان در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، جایی که تقریبا 13 درصد از جمعیت آنها دچار سوء تغذیه هستند.[1] فقدان امنیت غذایی، قحطی و سوء تغذیه همزاد همیشگی بیماری چاقی هستند، و همین امر بیماری های مربوط به شیوه تغذیه (شامل دیابت) و دور ریز غذا را افزایش می دهد. تولید غذا هم ناشی از تغییرات آب و هوا، کمبود آب و بسیاری دیگر از مشکلات اجتماعی- اقتصادی است و هم بر این مشکلات تاثیر می گذارد.
یکی از اهداف توسعه پایدار این است که تا سال 2030 به گرسنگی و سوء تغذیه پایان دهد، تا اطمینان حاصل شود که همه انسان ها به غذای کافی و مغذی دسترسی دارند. صنعت پتروشیمی و تولید مواد شیمیایی این تخصص تکنولوژیکی را دارد که به تغییر شکل کشاورزی به کشاورزی پایدار و با توسعه راه حل های نوآورانه، بهره وری و بازده بخش کشاورزی را افزایش دهد، از منابع طبیعی حفاظت کند، و معیشت کشاورزان کوچک در سراسر دنیا را بهبود بخشد.
اولین تاثیر صنعت پتروشیمی بر غذا و امنیت غذایی: مشارکت در عرضه غذای سالم و بهداشتی
علم شیمی در زنجیره ارزش غذای جهانی بسیار بنیادی است، که باعث می شود میزان بازدهی محصولات کشاورزی افزایش یابد، طول عمر موجودات زنده افزایش و تغذیه آنها بهبود یابد. بخش پتروشیمی با نوآوری، سرمایه گذاری و به اشتراک گذاری دانش به افزایش بهره وری کشاورزان، و به طور کلی جامعه، در زنجیره ارزش کمک خواهد کرد.
شرکت های پتروشیمی همچنین می توانند باعث بهبود دسترسی به غذای سالم در جاهای مورد نیاز شوند و این کار را از طریق توسعه تولید محصولات اصلاح شده و غذاهای فرآوری شده انجام دهند که با اهداف توسعه برای بهداشت انسان و حفظ محیط زیست مطابقت دارد.
جدول 1- اهداف توسعه پایدار در جهت مشارکت در عرضه غذای سالم و بهداشتی
منبع: Chemical Sector SDG Roadmap- 2018
تاثیر صنعت پتروشیمی بر غذا و امنیت غذایی: تغییر بسته بندی به منظور جلوگیری از هدرروی و کاهش ضایعات غذا
به منظور مقابله با مشکل عمده ضایعات غذا در کل دنیا، صنعت پتروشیمی در توسعه فناوری ها و محصولات پیشرو شده است تا بتواند بسته بندی مواد غذایی را به منظور کاهش ضایعات غذا تغییر دهد و به این ترتیب دسترسی بهتر به مواد غذایی را برای همه جوامع در سرتاسر دنیا فراهم کند.
فرصت های ارائه راه حل و نوآوری بیشتر امکانات بالقوه بیشتری را برای کاهش پایدار ضایعات غذا ایجاد می کند، و ضایعات بسته بندی پلاستیکی را، که یکی از مهم ترین دلایل آلودگی دریاهاست، کاهش می دهد. مشارکت های نوآورانه به منظور تغییر رفتار مصرف کنندگان و تغییر زیرساخت های پیشرفته مدیریت ضایعات کلید اصلی حل همه مشکلات است.
جدول 2- اهداف توسعه پایدار در جهت تغییر بسته بندی به منظور جلوگیری از هدرروی و کاهش ضایعات غذا
منبع: Chemical Sector SDG Roadmap- 2018
تاثیر صنعت پتروشیمی بر غذا و امنیت غذایی: تغییر افزودنی های مواد خوراکی به منظور مقابله با سوء تغذیه
صنعت پتروشیمی ید طولایی در ارائه راه حل های نوآورانه برای چالش های اجتماعی مربوط به سلامت و تغذیه است، جایی که ایمنی بیشترین اهمیت را دارد. افزودنی های خوراکی به علم شیمی وابسته هستند تا ترکیبات مغذی آن را حفظ و تقویت کند، ضمن اینکه می تواند مدت زمان انقضای مواد خوراکی و مزه و بافت آنها را تحت تاثیر قرار دهد.
فرصت درک شکاف موجود در مواد غذایی مختلف در سطح منطقه و اینکه علم شیمی چگونه می تواند به پر کردن این شکاف ها کمک کند باعث شده که صنعت پتروشیمی راه حل های نوآورانه ای برای اثرگذاری مثبت در رفع سوء تغدیه در دنیا ارائه نماید.
جدول 3- اهداف توسعه پایدار در جهت تغییر افزودنی های مواد خوراکی به منظور مقابله با سوء تغذیه
منبع: Chemical Sector SDG Roadmap- 2018
[1] http://www.foodaidfoundation.org/world-hunger-statistics.html (retrieved 18 January 2018).