صنعت پتروشیمی و مواد شیمیایی یک صنعت پویا، آینده نگر و نوآور است و یکی از سنگ بناهای اقتصاد دنیا به شمار می رود. این صنعت در ایالات متحده آمریکا نیز قدمتی بسیار طولانی دارد. ترکیب صنعت پتروشیمی و مواد شیمیایی همواره در حال تغییر است، ضمن اینکه تنوع بخش های این صنعت به فناوری های برتر، مانند فناوری زیستی، فناوری نانو و مواد پیشرفته، که در سایر صنایع هم کاربرد دارند، هم رسیده است.
جدول1- خلاصه صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا
منبع: Bureau of the Census, Bureau of Labor Statistics, and American Chemistry Council.
صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا، با تولید بیش از 12 درصد از کل تولید مواد شیمیایی دنیا، دومین جایگاه را پس از چین از نظر اهمیت صنعت پتروشیمی به خود اختصاص داده است.
صنعت پتروشیمی بزرگترین بخش صادرکننده در ایالات متحده آمریکا است، یعنی حتی از صنایعی مانند محصولات هوا- فضا (و قطعات) و اتومبیل سازی است. مواد شیمیایی و فرآورده های مرتبط بیش از 10 سنت از هر دلار صادرات آمریکا را به خود اختصاص می دهند.
کارکنان صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا جزو بهره ورترین کارکنان در سراسر دنیا هستند. ماهیت پیچیده صنعت پتروشیمی نیازمند بکارگیری نیروی کار جدیدی است که از مهارت های بسیار بالایی برخوردارند و تحصیلات بالاتری دارند و دوره های آموزشی بیشتری را نیز سپری کرده اند. نیاز به مهارت های فناوری بیشتر و افزایش بهره وری باعث شده است که شرکت هایی که در صنعت پتروشیمی فعالیت می کنند در مقایسه با سایر صنایع دستمزدهای بسیار بالاتری را نیز پرداخت کنند.
صنعت پتروشیمی را نمی توان با واژه های سنتی که در اقتصاد وجود دارند، مانند سیستم طبقه بندی صنعتی آمریکا توصیف کرد (NAICS). این بنیادهای تعریفی بر پایه مفهوم فعالیت های مرتبط تولیدی قرار دارند. در مقام مقایسه، صنعت پتروشیمی عمدتا بر پایه ویژگی های بازار تعریف می شود.
علاوه بر فعالیت های تولیدی، بسیار مهم است که فعالیت هایی مانند بازاریابی، توزیع، مالکیت معنوی و سایر توانمندی هایی که بخش های مختلف صنعت را متمایز می کنند را باید در نظر گرفت. این صنعت به جز طبقه بندی های آماری به عنوان صنعتی که دارای 4 بخش مهم است در نظر گرفته می شود: مواد شیمیایی پایه، مواد شیمیایی تخصصی، مواد شیمیایی کشاورزی و محصولات مصرفی که هر کدام ساختار ، پویایی های رشد، بازارها، توسعه و مشکلات منحصر به فرد خود را دارند.
اگرچه مرزهایی که این 4 بخش را از هم مجزا می کند به صورت شفاف تعریف نشده اند و هنوز هم مقدار قابل توجهی هم پوشانی بین این بخش ها وجود دارد. به عنوان مثال، برخی از مواد شیمیایی تخصصی مانند رنگ هایی که در معماری داخلی به کار می رود و افزودنی های بسته بندی شده می توانند به عنوان محصولات مصرفی نیز در نظر گرفته شوند. ویژگی های اصلی هر یک از این بخش ها در جدول 2 آورده شده است.
جدول 2- ویژگی های صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا
منبع: American Chemistry Council analysis
علاوه بر این، این بخش ها تا حد زیادی همگرایی نیز دارند، که این امر نیز تا حدود زیادی تمایز این بخش ها را از بین می برد. به عنوان مثال، چند دهه آینده شاهد تبدیل شدن بخش فناوری زیستی به یکی از بخش های سنتی (پایه) پتروشیمی خواهیم بود. فناوری نانو در بخش های مختلف مورد استفاده قرار خواهد گرفت و بازارهای مصرفی نیز توسعه خواهند یافت. صنعت پتروشیمی به طور روز افزون راه حل های دانش- بر بیشتری را برای برآورده کردن خواسته ها و نیازهای انسان ها معرفی خواهد کرد.
ساختار هزینه
ساختارهای هزینه نوعی در ادوار تجاری بین بخش های اصلی صنعت پتروشیمی متفاوت است. بخش اصلی هزینه در مواد شیمیایی پایه به هزینه های خوراک و مواد تعلق دارد: به صورت ترکیبی این ردیف بیش از 65 درصد از کل هزینه ها را تشکیل می دهد.
از سوی دیگر، محصولات مصرفی سهم بیشتری از مخارجشان مربوط به تبلیغات، تحقیق و توسعه و سایر انواع فروش، مخارج عمومی و مخارج اجرایی است. حاشیه سود در تولید محصولات شیمیایی تخصصی معمولا بالاتر از تولید محصولات مصرفی است، در حالی که حاشیه سود تولید محصولات تخصصی بالاتر از مواد شیمیایی پایه است. در مورد مواد شیمیایی کشاورزی، بخش تولید کود شیمیایی معمولا هزینه های متغیر بخش تولید مواد شیمیایی پایه را منعکس می کند در حالی که بخش تولید محصولات دفع آفات بیشتر نزدیک به ساختار هزینه ای بخش تولید مواد شیمیایی تخصصی است.
شاخص های تولید
هیات مدیره فدرال رزرو (FRB) 295 شاخص تولید صنعتی محصول را در صنایع تولیدی، معدن و برق و آب اندازه گیری می کند. این سیستم جزیی و ادغام شده از محصول جزییاتی را در مورد گروه های بازاری (بر پایه تقاضا) و گروه های صنعتی (بر پایه عرضه) را ارائه می کند، که به طور کلی شامل همه صنایع چهار رقمی NAICS و نیز صنایع جزیی تر زیر مجموعه می شود.
این ها در واقع معیارهای محصول واقعی – یعنی تولید، فعالیت (بر اساس حجم)، و تاثیرات تغییرات قیمتی شامل این محاسبه نمی شوند- نسبت به سطح تولید در سال پایه (در اینجا سال 2012) هستند. فاکتورهای وزن دهی در مورد هر یک از شاخص های اجزای تولید منتشر می شوند تا نسبت اهمیت هر یک از این بخش ها را به کل تولید بخش پتروشیمی اندازه گیری کنند.
جدول 3- شاخص های تولید صنعتی در صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا
منبع: Federal Reserve Board, supplemental American Chemistry Council analysis