یکپارچگی و نگرش کلان، نیاز صنعت پتروشیمی در حوزه مسئولیت اجتماعی

به گزارش نیپنا، موضوع مسئولیت اجتماعی در بین شرکت های نفتی در ایران اصلی پذیرفته شده است اما در حوزه اجرا، گاه شاهد تفاوتهای عمده ای در بین عمل به مسئولیت اجتماعی بین شرکتهای داخلی و شرکتهای خارجی هستیم. این موضوع اما در صنعت پتروشیمی، به گونه دیگری  نمود می یابد که معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی هفته گذشته بر این موضوع تاکید کرد.

تاکید بهزاد محمدی بر ضرورت یکپارچگی طرح ها و مجتمع های پتروشیمی و تشکیل سبدی از شرکت های فعال در صنعت برای تبیین سیاست های مسئولیت های اجتماعی، در جلسه شورای عالی مسئولیت اجتماعی صنعت پتروشیمی که با حضوربرخی از مدیران عامل هلدینگ های پتروشیمی و نمایندگان آنها برگزار شد، نشان داد که یکی از کمبودها در حوزه مسئولیت اجتماعی شناسایی شده و باید در مسیر رفع آن بیش از پیش تلاش کرد.

البته صنعت پتروشیمی در حوزه مسئولیت اجتماعی همواره پیشرو بوده است. به عنوان نمونه در بیست سال اخیر 1080 اقدام در حوزه مسئولیتهای اجتماعی توسط صنعت پتروشیمی صورت گرفته که 128 مورد در حوزه آموزش، 82 مورد در حوزه ورزش، 252 مورد در حوزه توانمندسازی، 86 مورد در حوزه درمان، 114 مورد در حوزه خدمات، 116 مورد در حوزه عمران، 157 مورد در حوزه های فرهنگی، هنری و مذهبی و 144 مورد در حوزه محیط زیست بوده است.

در سال گذشته نیز اقدامات متعددی در حوزه مسئولیت اجتماعی در صنعت پتروشیمی با هزینه 750 میلیارد تومان انجام شده که که 484 میلیارد تومان از این هزینه مربوط به حوزه اجتماعی و 266 میلیارد تومان مربوط به حوزه زیست محیطی بوده است. صنعت پتروشیمی اقدامات متعددی نیز در پیشگیری و مقابله با شیوع کرونا در کشور در سال گذشته انجام داده که از جمله آنها تامین محصولات پتروشیمی جهت پوشش تقاضای جامعه برای مواد شوینده و بهداشتی، تولید و توزیع مواد ضدعفونی کننده دست توسط شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی، عرضه اختصاصی مواد اولیه موردنیاز تولیدکنندگان منسوجات، تجهیزات بهداشتی و ماسک در بورس، مدیریت تولید و توزیع گسترده بیش از 2500 تن آب ژاول برای مصارف گندزدایی در شرکتها و شهرها، تامین بخشی از اعتبار موردنیاز شهرستانهای پیرامون محل استقرار شرکتهای پتروشیمی برای مقابله با کرونا، تامین بخشی از تجهیزات موردنیاز بیمارستانها و مراکز درمانی، و تهیه و توزیع بسته های معیشتی در شهرهای اطراف مناطق ویژه اقتصادی ماهشهر و عسلویه بوده است.

تمامی این آمار و ارقام و همچنین شرح امور نشان می دهد شرکتهای پتروشیمی همواره به وظیفه خود در حوزه مسئولیت اجتماعی عمل کرده اند. اما آسیب اساسی مسئولیت اجتماعی در کشور ما همواره نگاه بخشی و جزئی نگری در حوزه مسئولیت اجتماعی بوده است و این موضوعی است که در سخنان مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی مورد توجه قرار گرفته است.

مسئولیت اجتماعی شرکتی مجموعه وظایف و تعهداتی است که شرکت بایستی در جهت حفظ، مراقبت و کمک به جامعه‌ای که در آن فعالیت می‌کند، انجام دهد. مسئولیت اجتماعی یا تعهدات اجتماعی شرکت را به چهار جنبهٔ مسئولیت اجتماعی زیست‌محیطی، سرمایه انسانی، خیرخواهانه و اخلاقی تقسیم کرده‌اند.

«تشکیل سبدی از شرکت های فعال در صنعت برای تبیین سیاست های مسئولیت های اجتماعی» که در سخنان مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی بر آن تاکید شده از دو جنبه حایز اهمیت است. نخست اینکه همواره نگاه کلان و غیربخشی به مقوله مسئولیت اجتماعی می تواند نقش موثری در بهبود حوزه های هدف مسئولیت اجتماعی شرکتها داشته باشد. اگرچه کمک به تامین اقلام تحصیلی دانش آموزان یا ملزومات بهداشتی مردم در دوران کرونا هم از جمله فعالیتهای منطبق با حوزه مسئولیت اجتماعی است، اما نگاه کلان به این مقوله می تواند حجم و گستره و به تبع آن تاثیرگذاری فعالیت های شرکتها در حوزه مسئولیت اجتماعی را افزایش دهد و به عنوان مثال، به جای نگاه بخشی به حوزه های زیست محیطی که به افزایش فضای سبز در مناطق محدود منحصر می شود، می توان با نگاهی کلان، معضلات زیست محیطی یک منطقه جغرافیایی را در حوزه ای مشخص به حداقل کاهش داد. در واقع یکپارچگی شرکتهای پتروشیمی در حوزه مسئولیت اجتماعی می تواند اثرگذاری فعالیت های آنها را افزایش دهد.

از جنبه ای دیگر، موضوع یکپارچگی در مسئولیت اجتماعی شرکت های پتروشیمی، در این مجموعه که هلدینگها و شرکتهای خصوصی متعددی فعالیت می کنند می تواند بار دیگر یادآور نقش مهم شرکت ملی صنایع پتروشیمی در قامت یک رگولاتور و تنظیم کننده روابط نهادهای مختلف زیرمجموعه باشد و همین امر و هماهنگی های ناشی از آن، قدرت تاثیرگذاری مجموعه پتروشیمی را در حوزه مسئولیت اجتماعی نیز می تواند دوچندان کند.

آنچه در شرایط کنونی اهمیت دارد، نگرش کلان و راهبردی به مقوله مسئولیت اجتماعی در صنعت پتروشیمی و دوری از نگرش هایی است که به این حوزه صرفا از منظر ارتقا آماری و تکرارهای کلیشه ای نگریسته می شود که اگرچه آن هم اثرگذار است اما اثرگذاری به مراتب کمتری نسبت به زمانی خواهد داشت که یکپارچگی فعالیت ها در این حوزه در دستور کار قرار گیرد. 

حمیدرضا شکوهی