همینطور شرکت هایی که پرتفوی آنها در طول زمان متحول می شود اما از یک استراتژی متمرکز و هماهنگ بهره می برد، عملکرد بلند مدت نسبتاً بهتری در مقایسه با سایر پرتفوها مخصوصاً در دوره‌های اختلال و نوسان در روند کلی بازار می شود.
در حالی که تنوع بازار های نهایی و ثبات بیشتر شرایط اقتصادی می‌تواند به کاهش اثر رکود های دورهای در صنعت پتروشیمی کمک کند، بازیگران این صنعت باید به تغییرات تقاضا در جهت رشد بازارهای مصرف نهایی واکنش مثبت نشان دهند.
شرکت های پتروشیمی در شرایط تغییر ساختار تقاضا در بازارهای نهایی باید برای ایجاد ارزش عوامل مهمی مانند بازارهایی که در آینده رشد خواهند داشت را در نظر بگیرند، برخی از این بازارها عبارتند از مواد مورد استفاده در میکروالکترونیک ها، مواد پیشرفته که در کاربردهای ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرند، فناوری های مربوط به بازیافت و همچنین فناوری‌های مربوط به حلال های پاک کننده.
به عنوان مثال برای پاسخ به تغییر تقاضای مصرف کنندگان و تمایل بیشتر آنها به خرید ماشین های برقی، شرکتهای پتروشیمی که در صنایع خودروسازی و صنایع مرتبط فعالیت دارند باید بر روی تولید مواد مربوط به باتری های لیتیومی و همچنین مواد پیشرفته تمرکز کنند.
فرقی نمی کند که یک شرکت پتروشیمی در کدام زیر مجموعه فعالیت می کند راه موفقیت همیشه شامل در نظر گرفتن تغییر و تحولات مربوط به مبانی اساسی رقابت است. در حالی که چشم انداز صنعت پتروشیمی به صورت مرتب در حال تغییر است هیچ شرکت‌پتروشیمی نمی تواند به تنهایی همه جنبه های لازم برای موفقیت را کشف کند. بنابراین ارتباط موثر و حضور در بازارهای رقابتی یکی از ارکان اصلی موفقیت در بازارهای جهانی است.
شرکت های پتروشیمی می‌توانند خود را برای فرصت های جدید و تقویت کسب و کار تجاری خود آماده کنند و این کار را از طریق پیگیری روندهای عمده شکل دهنده ترجیحات مصرف کننده و بازارهای نهایی انجام دهند تا بتوانند از منابع و دارایی های فعلی خود بیشترین ارزش را استخراج کند.
به عنوان مثال در شرایطی که همه دولت‌ها در سرتاسر جهان استفاده از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف را محدود می‌کنند و همچنین عموم مردم نیز ترجیحات خود را به نحوی تغییر داده‌اند که محصولاتی که پایدار هستند و ردپای کربن کمتری در محیط زیست به جای می‌گذارند را مصرف می‌کنند، انتظار می رود که شرکت های فعال در صنعت پتروشیمی مدل های جدید کسب و کاری را طراحی کنند که بتوانند محصولات پایدار جدیدی را تولید کنند.
علاوه بر این شرکتهای پتروشیمی باید فناوری‌های کربن زدایی خود را شتاب بخشند، استراتژی های فعلی خود را مجددا مورد بررسی قرار دهند و استفاده از هیدروکربن ها را هر جا که ممکن است کاهش دهند. برای رسیدن به چنین هدفی شرکتهای پتروشیمی می توانند از خوراک های بر پایه انرژی های تجدیدپذیر و همچنین مواد بازیافتی مکانیکی استفاده کنند و به این ترتیب ردپای کربن را در محیط زیست کاهش دهند.
مرزهای پرتفو: انتخاب ها و تبادل ها
شرکت ها معمولاً زمانی که پرتفوی خود را مجدداً طراحی می کنند ۳ انتخاب استراتژیک مهم دارند:
۱. افزودن یک خط تجاری به هسته اصلی بخش تولید مواد پتروشیمی
۲. افزودن یک خط تجاری جدید در بخش تولید ادغامی مواد شیمیایی
۳. ورود به یک بخش شیمیایی کاملاً جدید
مرز پرتفو و چارچوبی که بتواند در این مرحله به ارزیابی و انتخاب مبادلات موجود در صنعت پتروشیمی کمک کند و تصمیم بگیرد که چگونه هسته اصلی این استراتژی انتخاب شود، یکی از مهمترین فاکتورهای یک شرکت پتروشیمی برای موفقیت در امور مالی و سرمایه گذاری است.
اما انتخاب یک استراتژی درست در تغییر پورتفو بستگی بسیار زیادی به نوع مبادله و استراتژی انتخابی دارد، هر چند عاملی مانند رشد شرکت نیز تاثیر بسیار زیادی در این تغییر و تحول خواهد داشت.
به عنوان مثال در حالی که ممکن است یک زیربخش بسیار پر رونق تر به نظر برسد و برای بسیاری از شرکت‌ها و ورود به آن زیر بخش بسیار جذاب باشد تصمیم استراتژیک برای ورود به این کسب و کار کسب و کار به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد به عنوان مثال عواملی مانند شدت رقابت، طول دوره نوآوری و فضای قوانین و مقررات حاکم بر آن زیر بخش بسیار مهم هستند.
از آنجایی که کاربردهای مربوط به بازار نهایی به عنوان یکی از نقاط اصلی تمرکز برروی تقویت پرتفو در نظر گرفته می‌شود شرکتهای پتروشیمی می‌توانند دوره‌های فعالیت اقتصادی را به عنوان فرصتی برای تغییر و تعدیل پرتفوی خود در نظر بگیرند.
در حالی که بسیاری از بازارهای نهایی عمده محصولات پتروشیمی مانند حمل و نقل و سوخت و ساز در دوره پاندمی کرونا به شدت دچار اختلال شدن سایر بخش‌ها با افزایش تقاضا در این دوره مواجه شدند اما نکته مهم این است که تقاضا برای این بخش ها در بلند مدت بسیار بیشتر از سایر زیربخش هاست.
برای مثال بخش‌های مربوط به بازارهای نهایی محصولات دارویی و بهداشتی در طول دوره پاندمی کرونا به صورت صعودی رشد کردند و احتمالاً این تجربه را در آینده نیز خواهند داشت اما باید دید که در آینده نیاز به این بخش تا چه حد افزایش خواهد یافت.
بنابراین شرکتهای پتروشیمی بایستی پرتفوی خود را هم زمان با تغییرات بازار های نهایی تعدیل بکنند تا بتوانند بر روی روند تقاضای بلندمدت سرمایه‌گذاری کنند و به این ترتیب بتوانند نیازهای برآورده نشده را پاسخ دهند و مانند آن چه که پیش‌تر گفتیم یعنی تمرکز بر روی تولید مواد پیشرفته برای استفاده های الکترونیکی.
این امر مستلزم کاهش تاکید بر کاربردهای کم تقاضا و افزایش سرمایه گذاری بر روی کاربردهای پر تقاضا در صنعت پتروشیمی است. به عنوان مثال تغییر در صنایع خودروسازی و تقاضای بیشتر برای خودروهای الکتریکی به نوعی کاهش در تقاضا برای برخی از محصولات شیمیایی خاص مانند انواع کاتالیزورها، بنزین و همینطور پلاستیک های مقاوم تا نفت و سایر افزودنی های سوخت است.
به طور همزمان، فرصت های جدید رشد در صنایع تولیدی مواد الکترونیکی و سبک، بازیافت باتری و پلیمرهای پیشرفته در دسترس است.
زمان مناسب برای تغییر پورتفو در شرکت های پتروشیمی
چرخه های رونق معمولاً شرکت های پتروشیمی را از نظر مالی بسیار منظم می کنند، به نوعی دوره رونق فرصتی است برای این شرکت‌ها تا بتوانند سرمایه‌گذاری های ارزشمند را افزایش داده و انتخاب‌های مربوط به عدم سرمایه‌گذاری خود را مورد بازنگری قرار دهند.
بازیگران صنعت پتروشیمی می‌توانند از این چرخه های اقتصادی برای پیگیری روند مبادلات ادغام ها و تغییر ساختارها استفاده کنند تا بتوانند مبنای اصلی پرتفو و استراتژی تولید محصول خود را مورد بازنگری قرار دهند که این امر نیز به نوبه خود ارزش سهام شرکت را افزایش خواهد داد.
به همین منظور مدیران شرکت های پتروشیمی باید به طور مداوم ۳ عامل مهم مالی را در شرکت خود مدام تحت نظر داشته باشند:
۱. ارزیابی مجدد اولویت‌های استراتژیک و مدل های تجاری
۲. نیاز به ادغام های افقی و عمودی
۳. تنوع و نگاه به بخش های غیر اصلی کسب و کار به منظور افزایش درآمد