نصرالله رضازاده به ستاد خبری نمایشگاه ایران پلاست گفت: نمایشگاه ایران پلاست می تواند نقش اساسی در رسیدن به هدف تعیین شده برای صنعت پلاستیک داشته باشد. صنایع تکمیلی ایران در منطقه پیشتاز بوده است و بر اساس اهداف تعیین شده باید به رتبه اول منطقه تبدیل شوند.
رضازاده افزود: در سال های اخیر اما به دلیل برخی مشکلات بین المللی، تصمیمات نادرست اقتصادی و توزیع نامناسب مواد اولیه این نقش کم رنگ تر شده و هدف نهایی محقق نشده است. همچنین مشکلات موجود موجب شد که بهره برداری ها از نمایشگاه ایران پلاست نیز در حد انتظار نباشد اما امیدوارم که تا زمان برگزاری نمایشگاه این مشکلات رفع شود.
رضازاده درباره نحوه حضور اتحادیه متبوع خود در ایران پلاست هشتم گفت: ما خواستار مشارکت بیشتر بخش خصوصی در نمایشگاه ایران پلاست هستیم و می دانیم که مدیران ارشد شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز علاقه مند به انجام این کار هستند. از سوی دیگر از آنجایی که نمایشگاه ایران پلاست آئینه شان و منزلت صنایع تکمیلی پتروشیمی محسوب می شود، بخش خصوصی تلاش خواهد کرد که این نمایشگاه به بهترین شکل ممکن برگزار شود. بنابراین اگر نقش اتحادیه سراسری در برگزاری ایران پلاست هشتم پر رنگ تر شود، تلاش می کنیم سایر تعاونی های استانی هم حضوری فعال در نمایشگاه داشته باشند.
این تولیدکننده درباره آینده صنعت پلاستیک در ایران گفت: کشور ما در حال توسعه است و با توجه به برنامه هایی نظیر بسته بندی مواد غذایی و تولید لوازم پزشکی، مصرف مواد پلاستیک در آن به شکل قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد.
در حال حاضر سرانه مصرف پلاستیک در ایران 55 کیلوگرم است که با توجه به جمعیت کشور، در مجموع سالانه 4 میلیون و 200 هزار تن مواد پلاستیک مصرف می شود. 500 هزار تن از این مقدار از طریق واردات و 3 میلیون و 700 هزار تن باقی مانده توسط تولیدکنندگان داخلی تامین می شود.
بر اساس گفته های رضازاده در حال حاضر برای توسعه صنعت پلاستیک در ایران نیاز به ایجاد واحدهای جدید وجود ندارد چرا که واحدهای موجود توان مصرف 16 میلیون تن مواد اولیه را خواهند داشت. بنابراین تامین مواد اولیه مورد نیاز این واحدها و تکمیل ظرفیت های خالی باید در اولویت قرار گیرد.
نصرالله رضا زاده همچنین با تاکید بر لزوم حمایت از تولیدکنندگان واقعی تصریح کرد: در سال های گذشته به دلیل وجود مواد اولیه سوبسیددار، تعداد واحدهای تولیدی زیادی با هدف خرید و فروش مواد اولیه ایجاد شد که در حال حاضر بدون تولید مانده است. نهادهای حاکمیتی می توانند با تنظیم اصولی مناسبات اقتصادی ای که تقویت جایگاه تولیدکنندگان واقعی را در پی خواهد داشت، منابع و امکانات ارزشمند این بخش از صنعت کشور را وارد چرخه تولید کنند.