دکتر آرین قصری می گوید: تجربه خوب و رویکرد حرفه ای مدیریت این دوره نمایشگاه، امیدواری نسبت به برگزاری یک رویداد خوب را بیشتر می کند و امیدوارم که به خصوص در این شرایط به حضور میهمانان و خریداران واقعی توجه بیشتری نشان داده شود.
قصری در باره فعالیت نهادهای تخصصی در صنعت پلاستیک می گوید : به نظر من انجمن ها در کشور ما جایگاه خود را ندارند، در حالی که در کشورهای پیشرفته نهادهای صنفی و تخصصی بهترین مشاوران قانونگذاران هستند و قدرت تاثیرگذاری خود را هم مرهون همین امر هستند.
به گفته وی انجمن ملی صنایع پلیمر و پلاستیک ایران در نمایشگاه امسال علاوه بر تشکل های استانی عضو، تصمیمی دارد تا به تشکل های غیرعضو نیز فرصت دهد تا از فرصت حضور و معرفی خود در غرفه انجمن بهره گیرند.
مدیرعامل شرکت فرنام بسپار می گوید: به اعتقاد من در حال حاضر، کارکرد انجمن ها بیشتر به اتاق فکر برای طرح مسایل و انعکاس چالش ها محدود شده است.
وی تامین مواد اولیه را همچنان مهمترین چالش صنعت در شرایط کنونی می داند و معتقد است که به رغم آنکه پیش بینی می شد که با آزاد سازی قیمت ها ، وضعیت بازار به ثبات بیشتری برسد ولی شرکت های پتروشیمی با مدیریت بازار کماکان برنده این بازار هستند .
قصری می گوید: بازرگانان با ارز مبادله ای کالا وارد می کنند و تولید کننده با قیمت ارز آزاد تجهیزات می خرد و پول اب و برق می دهد . یعنی سوبسیدها به جای تولید کننده نصیب وارد کننده می شوند .
به گفته قصری : در گذشته اختلاف قیمت تهیه محصول از بورس و بازار آزاد به تولید کننده فرصت می داد تا بخشی از محصولات خود را با حاشیه سودی تولید کند اورا در برابر تهدیدات افزایش قیمت محافظت می کرد و یک تولید حداقلی باثباتی را داشت ، حالا ان حاشیه سود از میان رفته و قیمت ها همچنان توسط شرکت های ÷تروشیمی مدیریت می شود.
وی می افزاید : اطمینان دارم که با تداوم وضعیت موجود موج یزرگی از تولید کنندگانی از این دست تعطیل می شوند.
وی پاسخ این سوال که چگونه ایران پلاست می تواند فرصت گفت و گو میان بخش های بالا دست و پایین دست صنعت و سیاستگزاران و برنامه ریزان صنعت را فراهم کند ، مثبت می داند و می گوید : به هر حال حجم سرمایه گذاری بزرگی در این صنعت انجام شده و جمع بزرگی درگیر بخش های مختلف آن شده اند و منطقی نیست که به خاطر سود بخشی از این چرخه ، بخش دیگری تعطیل شود.
عضو هیات مدیره انجمن همچنین می گوید : چرا نمی توانیم از تجربه ترکیه درس آموزی کنیم . با آنکه ترکیه پتروشیمی ندارد اما در شمار 5 یا 6 تولید کننده بزرگ مصنوعات پلاستیک جهان است و این موقعیت از برنامه ریزی برای توسعه صنعتی بالنده و رو به رشد حاصل شده است. هر توسعه ای به حمایت سیاستگذاران و امید به بزرگ شدن نیاز دارد.